Zicht op de samenleving in coronatijd
Het SCP heeft vanuit bestaand onderzoek beschreven welke maatschappelijke gevolgen zij ziet en verwacht naar aanleiding van maatregelen en de routekaart die de overheid heeft afgekondigd. In dit beleidssignalement trekken we een aantal overkoepelende conclusies over maatschappelijke kwesties die de komende tijd hoog op de agenda moeten staan. Daarbij wijzen we ook op enkele concrete kwesties waar aandacht van beleid geboden is. We doen dit op vier thema’s waar wij vanuit eerder SCP-onderzoek al grote maatschappelijke opgaven zagen: participatie, ongelijkheid, sociale cohesie en onzekerheid. Veel coronagerelateerde problemen landen op bestaande verschillen, knelpunten en oplossingen in de samenleving.
Overkoepelende conclusies voor op de agenda
1. Toenemende ongelijkheid
Zowel in welvaart als welbevinden kunnen verschillen en ongelijkheid rap toenemen. Denk bijvoorbeeld aan de positie van flexwerkers of nieuwkomers op de arbeidsmarkt, de mogelijk groter wordende verschillen in het onderwijs naar achtergrond, maar ook aan ouders met drukke banen en het thuisonderwijs of eenoudergezinnen. Beleid gericht op de arbeidsmarkt, onderwijs, sociaal domein en de maatregelen van de Rijksoverheid én werkgevers rondom thuiswerken moeten hier rekening mee houden. Hierbij moet ook aandacht zijn voor de mate waarin het gevoerde beleid en de maatregelen de solidariteit tussen groepen kan aantasten of de verhoudingen tussen groepen op scherp kan zetten.
2. Kwaliteit van leven en van de samenleving is meer dan volksgezondheid
Bij het langer aanhouden van deze situatie wordt het steeds duidelijker dat het beschermen van de volksgezondheid voor veel groepen ten koste gaat van de algehele kwaliteit van leven en de kwaliteit van de samenleving. Dit geldt niet alleen voor kwetsbare groepen (zoals hulpbehoevende ouderen), maar eigenlijk voor bijna iedereen in de samenleving. De kwaliteit van leven is afhankelijk van tal van zaken die nu (deels) wegvallen, zoals sociale contacten, werk en allerlei vormen van vrijetijdsbesteding.
3. Draagvlak bij inrichten samenlevingsmodel stoelt op andere voorwaarden dan crisisbeleid
Nu we bezig zijn met het inrichten van een samenlevingsmodel, moet beleid een ander karakter hebben dan in een crisissituatie. Waar is crisissituaties top-down beleid op steun kan rekenen, wordt dat de komende tijd anders. Hierbij moet rekening gehouden worden met verschillen in verwachtingen en mogelijkheden om de regels te volgen. Om draagvlak te behouden hebben we doelgericht beleid nodig en helder en doelgroepgebonden taalgebruik.
Concrete kwesties voor beleidsmakers
Uit onze reflectie komt een aantal concrete aandachtpunten naar voren voor het beleid in de komende fasen van de crisis:
- De Rijksoverheid heeft al jarenlang ‘participatie’ op tal van terreinen hoog in het vaandel staan. Bovenop de uitdagingen die verschillende groepen burgers al ondervonden bij het ‘meedoen’, zet de coronacrisis bijna alle vormen van participatie onder druk. Als meedoen aan de samenleving hoog op de beleidsagenda blijft staan, dient aandacht te komen voor de huidige barrières die mensen bij het meedoen ervaren.
- Van de toegenomen sociale cohesie lijkt veel te worden verwacht na de crisis, maar wij zien geen doorslaggevende aanwijzingen dat deze inzet groter is dan anders of van duurzame aard gaat zijn.
- De vormende taak van het onderwijs gaat verder dan het leren van vakinhoudelijke vaardigheden. De burgerschapsvorming en de sociale en emotionele ontwikkeling van jongeren zijn online lastiger vorm te geven. Bij een gedeeltelijke heropening van scholen is een nieuwe balans nodig tussen wat op school en wat thuis moet gebeuren.
- In de onderwijssector is aandacht nodig voor groepen leerlingen en studenten van wie bekend is dat zij thuis minder goede ondersteuning kunnen krijgen, voor degenen die door het wegvallen van eindtoetsen of eindexamens op een minder passend niveau aan hun vervolgopleiding beginnen en voor uitval en om- of bijscholing op het mbo.
- Deze oproep tot het ondersteunen van om- of bijscholing geldt niet alleen voor mbo’ers, maar voor alle mensen met een zwakkere positie op de arbeidsmarkt. Veel werknemers en werkgevers maken niet actief werk van een leven lang leren en ontwikkelen. De nadruk hierop en de mogelijkheden hiertoe zullen de komende tijd meer aandacht moeten krijgen.
In de verpleeghuiszorg staan de wensen van de bewoners en het goede en eerlijke gesprek over kwaliteit van leven normaliter centraal. Dit gesprek dient ook in tijden van corona een belangrijk afwegingskader te vormen. De bescherming van de informele en formele zorgverleners en de cliënten moet ertoe leiden dat met de kwaliteit van leven van deze betrokken groepen meer rekening kan worden gehouden.
Ten geleide
De notitie is geschreven op basis van ons eerder uitgebrachte beleidssignalement (Beleidssignalement Eerste doordenking maatschappelijke gevolgen coronamaatregelen). Het SCP heeft een eerste reflectie gepleegd op basis van eerder SCP-onderzoek en literatuur vanuit haar taakopvatting om met onafhankelijke wetenschappelijke kennis bij aan beleid op sociaal en cultureel terrein.