Niets moet, mensbeelden bij sport- en beweegbeleid

In dit rapport onderzoeken we de beleidsvoorkeuren van burgers en beleidsmakers ten aanzien van sporten en bewegen vanuit de achterliggende ‘mensbeelden’ die deze voorkeuren mede bepalen. We zien opvallend veel overeenkomsten in voorkeuren tussen burgers en beleidsmakers. Burgers en beleidsmakers hebben een voorkeur voor beleidsinterventies die niet dwingend of ‘betuttelend’ zijn, en voor een overheid die zich vooral faciliterend opstelt. 

Een mensbeeld dat uitgaat van de rationele autonome burger en ruimte laat voor eigen keuze van het individu, bevordert het draagvlak voor het sport- en beweegbeleid, maar brengt ook risico’s met zich mee. Een louter faciliterende rol van de overheid is misschien niet genoeg om mensen voldoende aan het bewegen te krijgen. Het plaatst politiek en beleid voor een lastig dilemma tussen draagvlak en daadkracht. Deze publicatie geeft politiek en beleid handvatten om zowel binnen als buiten het dominante mensbeeld na te denken over sport- en beweegbeleid.