De gedroomde toekomst
Een oudere, witte vrouw zit in een woonkamer.
ALBERTINE: "Het is natuurlijk moeilijk je zorgen te maken over iets wat er nog niet is."
VOICE-OVER: "Wij zijn het Sociaal en Cultureel Planbureau. We vinden het belangrijk dat keuzes van politiek en overheid goed aansluiten bij het dagelijks leven van mensen. Daarvoor moet je weten hoe het gaat met Nederland en de mensen die er wonen. We onderzoeken en verklaren het vanuit het perspectief van de samenleving. Hoe denk jij dat de samenleving er over vijftig jaar uitziet? We vroegen het aan alle mensen die we voor de serie 'Spiegel van de samenleving' spraken."
Een witte man van in de veertig zit in een woonkamer. Achter hem brandt een open haard.
JAN: "Ik denk dat die ongeveer hetzelfde is als nu."
In een andere woonkamer zit een oudere, witte dame met een bril.
MACHTELD: "Ik denk dat we met veel meer nationaliteiten hier leven. Die toestroom kunnen we niet stoppen."
Een witte man van rond de zestig zit in een kantoorruimte. Hij draagt een bril.
FRANK: "We zien nu natuurlijk dat het aan alle kanten fout gaat. Er zijn landen die verkeerde beslissingen maken. Er wordt weer oorlog gevoerd. Voor mij is het, als je mij dit in 1990 had gevraagd, ondenkbaar."
Een man van kleur van in de dertig zit in een fotostudio. Hij draagt een gebreide muts en hij heeft een baard.
SUDIR: "Ik ben bang dat de verdeeldheid alleen maar zal toenemen. We zullen niet in een angstsamenleving terechtkomen. Maar ik denk wel dat het ten koste gaat van de veiligheid."
In een keuken van een zorginstelling zit een witte man op het aanrecht. Hij is een jaar of dertig.
TOBI: "Ik ben bang dat het allemaal qua technologie nog heel ver vooruitgaat."
In een klein appartement zit een witte jongeman van rond de twintig achter een bureau. Hij heeft geblondeerd haar en een wenkbrauwpiercing.
JIM: "Dat we uiteindelijk helemaal geïntegreerd worden in onze social media platforms met een chip in ons hoofd."
In een woonkamer zit een vrouw van kleur. Ze is in de dertig en ze draagt een bril.
SAHAR: "Zonder angst. Dat je de persoon die je thuis bent, ook buiten kan zijn."
Een witte vrouw van in de vijftig met een bril zit op een stoel in een andere woonkamer. Op haar schoot zit een hond.
MARTA: "Nou, vrede op aarde."
SAHAR: "Een heel gemêleerd en superdivers Nederland."
Een man met een donkere huidskleur staat in een voorraadruimte van een kantoor. Hij is een jaar of vijftig. De man draagt een trui met het logo van COA en een gebreide muts.
ERNESTO: "'Hoe ziet jouw gedroomde samenleving eruit?'"
SAHAR: "Dat niemand op straat zegt: 'Maar waar kom jij vandaan?'"
JIM: "Doordat de wereld zo globaal is, kijken we naar dingen aan de andere kant van de wereld en hoe we iets daar kunnen oplossen. Terwijl er kleine, persoonlijke problemen zijn waar mensen tegenaan lopen. Daar wil ik me op focussen."
Een witte jongeman van in de twintig met een hoog knotje is in een sportschool.
FELIX: "Ik hoop in ieder geval dat het verschil tussen arm en rijk kleiner wordt, of niet groter wordt."
In een woonkamer zit een witte vrouw van in de vijftig. Ze draagt een bril.
IDA: "Ik vind dat we heel veel van elkaar kunnen leren. En dat we een rijker mens worden door om te gaan met verschillen."
Een jonge vrouw van kleur staat in een gang van een schoolgebouw. Ze draagt een hoofddoek.
SORAYA: "Dat niemand wordt afgewezen op zijn of haar achtergrond."
ERNESTO: "In mijn hart geloof ik dat er altijd meer goede mensen zijn dan slechte mensen en dat maakt het gewoon positief."
MARTA: "Maar ik droom wel van een goede saamhorigheid."
Albertine opent een deur, Soraya lacht.
JAN: "'Welk Nederland gun jij de kinderen die in 2023 geboren zijn?'"
In een woonkamer zit een witte vrouw van in de veertig op een bank. Naast haar ligt een blindengeleidehond. De vrouw heeft een oogprothese in de kleuren van de regenboog.
MARJOLEIN: "Dat het met het klimaat niet zo dramatisch is gesteld als waar ik bang voor ben."
Een witte man van in de zeventig zit in een woonkamer.
AKKIE: "Dus er zullen flinke dijken moeten komen. Zelfs steden zullen omringd moeten worden."
ERNESTO: "Ik hoop voor hen dat ons stelsel, als ze op de leeftijd zijn dat ze volwassen zijn en kunnen stemmen, een goede invloed op hen heeft."
MARJOLEIN: "Dat inclusief onderwijs dan veel meer vanzelfsprekend is. Of dat dat er gewoon is, zodat kinderen met en zonder beperking echt samen kunnen opgroeien."
TOBI: "Ik hoop niet dat het verschil tussen links en rechts verder uit elkaar groeit. Van die gekke oude tradities, daar wordt niemand vrolijk van. Als je er mensen pijn mee doet, waarom zou je er dan mee door willen gaan?"